Bir anda gelir insana. Herşey bir anda olur...ya da öyle sanırsın, çünkü sen ondan önce gelenleri görmemiş, belki görmek istememişsindir. Ama kendine anlatırsın hayatın sana nasıl tokat attığını, farkında bile olmadan sana nasıl çarptığını anlatır durursun. Dön bak bir hayatına. Eksik olan neydi? Görmezden geldiklerin neydi? Kızım bir adam durup dururken evinin bahçesine bir müştemilat neden yapsın ki? Atölye yapacağım orayı dedi, kafasını dinleyecekmiş. İnandın. Öyle istedin. Düşünmedin, kurcalamadın. Sevmezsin kurcalamayı. Bir gün bile sormadın "Anne neden gittin...beni neden bıraktın?" diye. Baban da sormazdı, sormadı. Gittim. Siz de kabullendiniz. Karmaşık işler bunlar kızım. Bunca yıl sonra hala çözemediysem, sen hiç uğraşma. İnsan herşeyi dener, sonra bir sabah uyanır ve vazgeçer. Ölene kadar da anlatırsın nasıl bir sabah uyanıp "bitti bu iş" dediğini. Bir anda gelir o sözler, o anlar...ya da sen öyle sanırsın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder