Yaram kanıyordu. Gideli çok olmuştu. Kan kokusu odaya
dolmuş, duvarlara dolanmıştı. İnanmak zor geliyordu. Ne kadar zor oluyordu kanı
durdurmak. Zamanla geçer dedikleri neydi acaba, bu geçmiyordu. Kaçmam
gerektiğini biliyordum ama kalkamıyordum. Aynada yere yığılmış aksime baktım.
Ne kadar olmuştu? Ne zaman geleceklerdi? Hevesine sıçayım senin diye bağırdım
aynadan bana bakan o salağa. Ağırlaşmıştı kolum. Odanın içinde aradım acıyı
durduracak birşeyleri. Uyumuşum. Yorgun tanımadık rüyalarda gezindim durdum. Ne
kadar yol dolaştım bilmiyorum. Zaman nasıl geçti bilemedim. Heveslendim,
istedim, zorlandım, terledim, yükseldim, düştüm. Seni gördüm bir yerde.
Telefonla aradım seni, gelmedin. Yaram kanadı, kanadı, kanadı. Yerlere aktı
kanlar benim karanlık rüyalarımda. İnandım bu sefer yanmayacağıma. Bu sefer
herşey iyi olacaktı. Kaç gün geçti o karanlık boş odada, kaç gün girdim çıktım
o rüyalara, bilmiyorum.
Şarkı kovalamaca
Şarkı kovalamaca
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder